Powrót wachlarza

Był czas, że robiłam je hurtowo, jeden za drugim. Hafty były wyszyte w zapasie i czekały na okazję, by ich użyć. Aż pewnego dnia nadszedł kryzys - zasiadłam do kartki z wachlarzem, które może pamiętacie STĄD i STĄD - a tu klops! Nie wychodzi! Wściekła na siebie cisnęłam papier i wymaltretowany haft do kosza. Reszta wyszytych przeleżała w kąciku dobrych parę miesięcy, aż do teraz. Postanowiłam bowiem znów spróbować walki z wachlarzami. Z jednej strony chęć nieco innego podejścia do tematu, z drugiej - ściana, przed którą sama się postawiałam, bo z racji ciągłego niedoczasu nie zdążyłam wyszyć nic innego, a urodziny koleżanki tuż tuż. Wzięłam zatem byka za rogi i oto jest:

Chciałam, by było bardzo kobieco, stąd odrobina delikatnego różu, ale w nieco dojrzałej, wręcz nadszarpniętej zębem czasu odsłonie, a także koronka w roli głównej.

Mam nadzieję, że moja niemoc wachlarzowa tym samym odeszła w zapomnienie, bo jeszcze kilka wyszytych haftów wachlarzowych czeka w kąciku na swoje pięć minut. Mogą się przydać ;)

Paru gości zawitało ostatnio w progi Nitek, zatem czyniąc honory pani domu witam W Szczerym Polu, Adriannę Bartnik i Haftowany zakątek! Rozgośćcie się, będzie mi bardzo miło :)

Dziękuję Wam za przemiłe słowa pod adresem ostatniej kartki, mam nadzieję, że ta również zyska Wasze uznanie :)

Pozdrawiam!