Matczyna dłoń

To była absorbująca praca, ale też niezwykle satysfakcjonująca. Magiczne wyłanianie się kolejnych partii haftu dopingowało do systematyczności w działaniu, ale wiecznie uciekający czas miał zupełnie inne zdanie na ten temat. Wreszcie dziś zmagania dobiegły końca, pozostaje jedynie wyszycie kilku danych i prezent będzie mógł pofrunąć do nowego właściciela.
O czym mowa?

Ostatnio w Nitkach rozgościł się, zupełnie nieplanowany, sezon na metryczki:) Dotychczas prym wiodły urocze króliki. Tym razem przyszła pora na realistyczny wizerunek w sepii.

Sam wzór spodobał mi się szalenie:) Gdy tylko pojawiła się okazja, by go wyszyć, bez wahania chwyciłam za igłę. Mam tylko cichą nadzieję, że podobnie jak mnie spodoba się Obdarowanym. Ponieważ do dziś był tajnym projektem, z niecierpliwością czekam na reakcję.

Pokusiłam się o wyszywanie z parkowaniem nici, bo nie wyobrażałam sobie ścibolenia pojedynczych krzyżyków pomiędzy innymi, już wyszytymi. Pewnie brak wprawy w tej metodzie zdecydowanie mnie spowolnił, ale za  to efekt parkowania bardzo zadowolił;)

Trzymajcie kciuki, by metryczka spodobała się rodzicom maluszka.

Pozdrawiam Was serdecznie gorąco dziękując za komplementy pod ostatnim wpisem!