Małgorzaty Kalicińskiej specjalnie przedstawiać nie trzeba. Jeśli znana jest Wam trylogia "Domu nad rozlewiskiem", poznałyście (-liście) męskie spojrzenie na świat z "Idealnego faceta" i płakałyście ukradkiem nad zakończeniem "Lilki", to "Ireny" nie muszę Wam reklamować.
Kolczaste stosunki pomiędzy matką a córką, nad którymi ciąży niewyjaśniony sekret sprzed lat - to temat tej książki.
Zawsze przebieram nogami, gdy pojawia się nowa książka autorstwa Kalicińskiej, ale kiedy tylko zaczynam ją czytać, drażni mnie styl autorki, muszę się przebić przez kilkanaście (czasem więcej) stron, by potem móc pochłonąć resztę. Ot, takie dziwactwo:) Nie inaczej było tym razem.
Książkę otrzymałam od Oli w ramach zabawy "Wędrująca książka". Dziś podaję ją dalej. Kto ma ochotę, proszę o informację w komentarzu.
Gotowi? Zatem do biegu gotowi... START!:) Kto pierwszy, ten lepszy:)
Pozdrawiam!
Ja to bym nawet chciala, ale w Stanach mieszkam:) Pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuńFakt, trochę daleko;)
UsuńPozdrawiam!
Jak szkoda - lubię tę zabawę, ale już czytałam "Irenę". I polecam!:)) Madziu, z tym stylem mam tak samo, też mnie chwilami drażni.;)
OdpowiedzUsuńDobrze wiedzieć, że nie jestem sama:) Promyczku, może to przez nasze profesje? :)
OdpowiedzUsuńRównież czytałam - Marii
OdpowiedzUsuńTrudno:)
UsuńPozdrawiam!
A ja Irenę mam teraz na słuchawkach,więc też odpadam:-)
OdpowiedzUsuńOj, Ty też?:) No nic, trudno;)
UsuńNo niestety
UsuńCiekawie!
OdpowiedzUsuńTo w końcu chce ktoś książkę, bo czytam komentarze i nic nie rozumiem. Książka , którą wszyscy czytali!
OdpowiedzUsuńJa nie - poczytała bym !
Nareszcie ktoś chce, bo jesteś zainteresowana, prawda?
UsuńJeśli tak - proszę o maila z Twoim adresem:)
Oczywiście Chcę, napisałam ,że poczytałabym (no tak to pisze się razem, dlatego nie zrozumiałas ;-)
UsuńW takim razie bardzo się cieszę:) Niebawem "Irena" do Ciebie pofrunie:)
UsuńNie wiem za bardzo czy barbaratoja zgłosiła się po książeczkę ale jeśli nie to ja bardzo chętnie bym ja przeczytała. U mnie bardzo słabo z lekturą w rodzimym języku a trylogię rozlewiskową mam na półce - przeczytana jednym tchem :)
OdpowiedzUsuńJa też do końca nie wiem;) Ale gdyby co, to jestes tuż za nią.
UsuńNo z tego co widzę muszę czatować u Barbary :)
UsuńNo dobra, jak tu nie dostanę, to na 100% zachęciłaś mnie Magdusiu do przeczytania.
OdpowiedzUsuńCieplutko pozdrawiam :)
Poważnie? Bardzo się cieszę!:)
UsuńPozdrawiam serdecznie!
Warto przeczytać, choć, moim zdaniem, Kalicińska ma wiele lepszych książek!
OdpowiedzUsuńTo prawda:)
Usuńmoja mama ma dwie książki tej pani, żadnej nie czytałam i jakoś mnie nie ciągnie , ale jak Barbara przeczyta to może mi przesłać, albo nawet podwieść jak będzie w okolicy, bo ma blisko ;p
OdpowiedzUsuńJeżeli mieszkamy blisko siebie, to rzeczywiście możemy poczytać jedna po drugiej ;-)
UsuńChyba jestem już dziś zmęczona, bo to nie o mnie chodziło ;-)
UsuńJa mam tak samo z Kalicińską:)))a Irenę męczyłam dość długo,tylko koleżanki mi mówiły-przeczytaj fajna jest:)))no i przeczytałam:)))ale biedę miałam się wczytać:)))pozdrawiam
OdpowiedzUsuńCieszę się, że to nie było tylko moje wrażenie:)
Usuńojej ... a ja padłam po kilku stronach ... chyba za szybko się poddałam :)))
OdpowiedzUsuńdobrego dnia Madziu:))
Ja postanowiłam walczyć;)))
UsuńDziękuję, Basiu! Pozdrawiam cieplutko!
Uwielbiam Kalicińską i chyba właśnie zmobilizowałaś mnie do odwiedzin w naszej bibliotece :)
OdpowiedzUsuńTo bardzo miło:)
UsuńPierwszy raz się spotykam z taką zabawą. Gdybym zaglądnęła do Ciebie wcześniej, to może bym się załapała, bo książki pochłaniam namiętnie. Kolicińskiej jeszcze nic nie czytałam, więc to może i dobrze jak zacznę od innej pozycji, skoro "Irenie" nie wystawiacie najwyższej noty ;)
OdpowiedzUsuńCzytałam Lilkę i Irenę:) Jakoś nie miałam kłopotu i pochłonęłam je migiem:)) Pozdrawiam:)
OdpowiedzUsuńA ja to mam takie zaległości w czytaniu, że chyba nawet nie powinnam się przyznawać.... czas się wybrać do biblioteki :)
OdpowiedzUsuńŚwietna zabawa!!! Podoba mi się bardzo ten pomysł.
OdpowiedzUsuń