Żeby szewc nie chodził bez butów...

... musi czasem zrobić coś dla siebie:) Chociaż przygotowywanie prezentów dla innych jest niezwykle przyjemne, to czasem rodzi się potrzeba zrobienia czegoś na własny użytek, rzeczy dopieszczonej w każdym calu, wymarzonej, ulubionej. Właśnie taką rzecz chcę Wam dzisiaj pokazać. Wiele czasu upłynęło zanim osiągnęła swój ostateczny kształt. Ciągle były ważniejsze prace do przygotowania, brakowało odpowiednich materiałów, pomysł kiełkował powoli. Wczoraj postawiłam kropkę nad "i" i oto jest:

Tak, zeszyt na przepisy:) Odpowiednio gruby, by pomieścić wszystko, co najsmaczniejsze, wystarczająco niebieski i funkcjonalny.
Zeszyt, który wykorzystałam przeleżał sobie dobrych kilka lat, bo jakoś nie miałam pomysłu, by go należycie spożytkować. Kupiłam go - o zgrozo!- ze względu na okładkę... ;) Moja koleżanka stwierdziła wówczas - "no, taki zeszyt to chyba tylko na przepisy". Podcięła mi skrzydła tym stwierdzeniem, bo wówczas żadnego zeszytu z przeznaczeniem kulinarnym nie potrzebowałam. Teraz nadeszło jego pięć minut:)

Okładkę, która kiedyś mnie urzekła, szczelnie przykryłam papierem, gdzie dominują błękity i kropki połączone z subtelnym różem i koronką. Na okładce widnieją haftowane sztućce, napis, który wiedziona telepatią przysłała mi Gosia, a ja go jedynie pomalowałam i trochę poprzecierałam. Do tego dołożyłam granatową tasiemkę z kokardą i kuchennymi zawieszkami.

Wewnętrzna strona okładki także została ubrana w niebieskości, które złagodziłam wykorzystując smakowity papier - Herbatkę dla dwojga z Galerii Papieru (której ostatnio nigdzie nie można kupić;( Drogi producencie - nie mów, ze rezygnujesz z tego zestawu.... )

Podobnie prezentuje się wewnętrzna strona tylnej okładki, ale ta została dodatkowo wyposażona w przemyślną kieszonkę:

Tył okładki układem papieru koresponduje z przodem:

A grzbiet ozdabia mała kokardka z zawieszonymi nań łyżeczkami:

Pewnie myślicie, że na tym koniec - nic bardziej mylnego. Jest jeszcze jedna tajemnicza kokardka:

która prowadzi nas prosto do tej strony:

czyli miejsca, w którym będzie rozpoczynała się część zeszytu poświęcona przepisom na słodkości. Stąd króluje tu muffinka w otoczeniu smakowitego papieru:

Uff, i to by było na tyle. Nie zostaje teraz nic innego, jak tylko zapełnić puste kartki zeszytu najlepszymi recepturami:)
Następnym razem znów będę się chwalić i dziękować Wam za przepiękne prezenty:)

Witam jeszcze Rosie, która poszerzyła grono obserwatorów - bardzo Ci dziękuję!

Pozdrawiam Was serdecznie!