Dla mola książkowego

I to mola podwójnego - zawodowego i z zamiłowania :) Mam tylko nadzieję, że gdy mól przeczyta, to nie poczuje się dotknięty tym przezwiskiem ;)
No bo cóż podarować komuś, kto kocha książki i niebawem świętuje imieniny? Oczywista odpowiedź brzmi: książkę. Ba, pewnie, ale nie byle jaką książkę :)

Książkę, która zmieści życzenia i haft, czyli efektowną formę kartki imitującej swym wyglądem książkę.

Okładka w odcieniu czerwieni - nie mogło być inaczej. Zdobi ją monogram z inicjałem Solenizantki, oczywiście w takim samym odcieniu:)

Wewnątrz natomiast znalazło się sporo miejsca na efektowne przekazanie życzeń:

Solenizantka zadowolona, więc mogę mieć poczucie dobrze wykonanego zadania ;)

Dziękuję wszystkim, którzy już zdążyli przedrzeć się przez gąszcz moich wpisów i odnaleźli tajemnicze słowa :) Podziwiam i cieszę się ogromnie!

Ostatnio zaniedbałam witanie moich nowych gości, wybaczcie proszę to niedopatrzenie. Już się poprawiam i witam z małym opóźnieniem Hafty Magos i Sylwię Fallopia, które już od pewnego czasu zagrzały miejsce w Nitkach, a także najnowszych gości - Kreatywną TV i Violcię ML! Bardzo mi miło!

Niezdecydowanych zapraszam do urodzinowej zabawy, choć wiem, że spełnienie warunków wymaga nakładu sporej ilości czasu..

Pozdrawiam Was serdecznie!

Stuka mi czwóreczka

Nie wiecie kiedy to zleciało? Lotem błyskawicy! Dokładnie za miesiąc Nitki Ariadny będą zdmuchiwać cztery świeczki na urodzinowym torcie. Skoro o torcie mowa, muszą być również prezenty - dla Was ma się rozumieć :) Ogłaszam zatem urodzinowe candy w Nitkach Ariadny!

Co należy zrobić, aby wziąć udział w zabawie? No cóż, lekko nie będzie ;))), ale mam nadzieję, że Was nie zniechęcę ;)
Po pierwsze - częstujcie się banerkiem, umieśćcie go na swoich blogach i podlinkujcie do tego posta.
Po drugie - trzeba będzie trochę pogrzebać w Nitkach ;) Odszukajcie wszystkie posty na blogu od początku jego istnienia, które zostały napisane czwartego dnia miesiąca (uspokajam - nie ma ich wiele ;)). W każdym z nich zostało wyróżnione jedno słowo, które związane jest z nagrodą w moim candy. Podumajcie trochę nad nimi, a potem puśćcie wodze fantazji i napiszcie mi w komentarzu wyrażającym chęć udziału w zabawie, co według Was będzie nagrodą w zabawie. Spośród wszystkich zgłoszeń zostanie wyłoniona jedna osoba albo i więcej... ;)

Zapisy trwają do 21. października do północy, zwycięzca zostanie ogłoszony następnego dnia.

Znajdą się chętni? ;) Zapraszam serdecznie!

Dziękuję Wam gorąco za wszystkie cenne rady dotyczące dziewczyny, postaram się do nich zastosować, gdy tylko znajdę chwilę, by zająć się tym haftem... Tak jakoś się nie składa na razie... ;)

Pozdrawiam Was serdecznie!

Obietnica - rzecz święta

Obiecałam, więc dotrzymuję słowa - miała być dziewczyna na kładce - będzie. Choć prawdę mówiąc, nie mam pojęcia, dlaczego przyczepiłam się tej kładki, skoro to jest regularny pomost... No nic, od dziś będzie mowa o dziewczynie na pomoście. Tak, od czego by tu zacząć... Może od ostudzenia Waszych oczekiwań - nie łudźcie się proszę, że haft osiągnął już spektakularne rozmiary - tak dobrze nie jest. Wprawdzie udało mi się zapełnić trochę dziur, ale nadal starszą mnie kolejne, o nietkniętej przestrzeni nie wspominając...
Ludzka pamięć jest ulotna, więc przypominam Wam, do czego zdążamy - bardzo małymi kroczkami zresztą;)

 Ostatni fragment haftu pokazywałam w lutym tegoż roku i prezentował się tak:

Od tego czasu przybyło trochę krzyżyków i we wrześniu haft wygląda następująco:

Przynajmniej nie muszę już Was przekonywać, że w centrum haftu istotnie znajduje się dziewczyna ;) I wszystko byłoby świetnie, gdyby nie te przebrzydłe pionowe krechy, które mimo wielu starań tworzą się na granicach stron... Denerwują mnie nieprzeciętnie i psują przyjemność z patrzenia... Jeszcze się łudzę, że jak kiedyś wreszcie skończę, wypiorę, wyprasuję, to... - proszę pozwólcie mi się połudzić, że wówczas trochę się zgubią, nie wyprowadzajcie mniej jeszcze z błędu...

Tak, było miło, przekładałam te nitki jak w amoku i nie chciałam się od nich oderwać, ale niestety rzeczywistość przywołała mnie do porządku i haft znów musi odstać swoje w kącie, bo pojawiły się inne potrzeby do zrobienia "na już". Zatem pokornie odkładam dziewczynę i przystępuję do nieco mniejszych prac, efektami których mam nadzieję wkrótce się pochwalić.

Pozdrawiam Was słonecznie!

"A na razie fruwają motyle..."

Obiecałam Wam odsłonę dziewczyny, tymczasem dziś będzie jedynie dziewczątko ;) Trochę z innej bajki, mniej kolorowe, ale za to wdzięczne, że ho, ho ;))) Mam nadzieję, że przyznacie mi rację i wybaczycie zmianę ;)

Zatęskniło mi się za czymś prostym, lekkim, za czymś co powstanie w miarę szybko i nie będzie wiązało się z przekopywaniem zasobów muliny w poszukiwaniu właściwych kolorów.

Dziewczątko solidnie naczekało się na swoją kolej, więc tym bardziej należało wreszcie się nią zająć.

Dziękuję Wam niezmiennie za odwiedziny!

Pozdrawiam serdecznie!

TUSAL 2016 - odsłona 9.

Niespodziewanie przyczłapał sobie wrzesień i przyniósł to, co ma najpiękniejszego, czyli wrzosy ;)

Wraz z inauguracją miesiąca przyszła również pora na comiesięczną odsłonę słoika. Melduję, że wyżej wspomniany jest na bieżąco dokarmiany i dopieszczany, więc narzekać nie ma prawa ;)

Wprawdzie spektakularnych efektów współpracy igły z nitką próżno szukać na blogu, to musice mi uwierzyć, że jednak się tworzy. I to duże się tworzy, więc stąd posucha. A propos - ktoś jeszcze pamięta moją dziewczynę na kładce? Tak? No, to właśnie misternie powstaje. Z naciskiem na: misternie ;)

Dobrego września Wam życzę!

Pozdrawiam serdecznie!